Łódzka Fundacja Nowoczesnej Edukacji Spunk. Oprócz dzieci i młodzieży edukacji potrzebują też rodzice
Od 2012 roku działają na terenie Łodzi, regionu i całej Polski. Fundacji Nowoczesnej Edukacji Spunk prowadzi zajęcia z edukacji seksualnej dla dzieci różnych grup wiekowych, ich opiekunów i nauczycieli. Realizowany program warsztatów zbiera dobre opinie wśród uczniów, psychologów i pedagogów szkolnych. Kolejna seria działań związana z edukacją seksualną kierowana do łódzkiej młodzieży, jej opiekunów i rodziców jest związana z profilaktyką ciąż u nastolatek i chorób przenoszonych drogą płciową. Działania dotyczą również profilaktyki HIV.
– Pamiętam, że kiedy program startował, mieliśmy do czynienia z większym lękiem społecznym przed tematami związanymi z edukacją seksualną i profilaktyką ciąż. W trakcie naszych zajęć rozmawiamy o dojrzewaniu, budowie narządów płciowych o higienie, relacjach i związkach. W zależności od wieku grupy, poruszamy temat pierwszego stosunku i pierwszych doświadczeń seksualnych. Mówimy o antykoncepcji i chorobach przenoszonych drogą płciową. Rozmawiamy też o tym, jak to jest być chłopcem i dziewczynką w takim społecznym kontekście – mówi Anna Jurek z Fundacji Nowoczesnej Edukacji Spunk.
Temat niezmiennie wywołuje dyskusję wśród młodzieży. Prowadzone w trakcie zajęć rozmowy kończą się jednak wnioskiem, że współcześnie wciąż łatwiej jest być chłopcem niż dziewczynką.
– To bardzo ciekawe, ponieważ do tej pory wiele się już zmieniło – mamy więcej kobiet w polityce i więcej równości w ogóle, ale dziewczyny cały czas uważają, że chłopcy są traktowani bardziej ulgowo, że mogą „więcej przeskrobać”. Dziewczynce więcej rzeczy nie wypada i powinna być zawsze grzeczna. Ten aspekt przez lata też się zmieniał, ale jednak to ciekawe, że kiedy rozmawiamy o tym, czy łatwiej być chłopakiem czy dziewczynką, to większość odpowiada, że chłopakom więcej wolno i jest im łatwiej – tłumaczy edukatorka. – Kiedy w trakcie zajęć mówimy o tym co jest typowe dla dziewczyny, a co dla chłopaka, to uwzględniamy też trzecią grupę. Wtedy wypisujemy wszystko, co jest wspólne dla obu płci, dla nas wszystkich. Za każdym razem okazuje się, że spis jest duży i mamy ze sobą bardzo wiele wspólnego. Chodzi m.in. o aktywności, sport, zainteresowania, to, jakie ubrania nosimy.
Zajęcia są sprofilowane pod potrzeby konkretnych grup wiekowych. Prowadzone są w klasach 1-3, 4-6, ale też z licealistami.
– Każda grupa wiekowa potrzebuje edukacji seksualnej i z każdą trzeba odpowiednio o niej rozmawiać. Na pewno wszystkie dzieci potrzebują rozmowy – to wniosek, który często przebija się na pierwszy plan. Dzieci mogą mieć wiedzę o pewnych kwestiach, ale to nie wystarcza, bo muszą jeszcze z kimś o tym porozmawiać. Chodzi też o zdejmowanie tabu z innych tematów, takich jak depresja, samookaleczanie czy myśli samobójcze. Rozmowa ma kluczowe znaczenie w walce z poczuciem osamotnienia, którego często doświadczają dzieci i nastolatkowie – podkreśla Anna Jurek.
Przed zajęciami w szkole edukatorzy dowiadują się, jaka jest specyfika grupy, z którą będą pracować. Spotykają się z rodzicami i wychowawcami, aby dowiedzieć się, co z ich punktu widzenia jest istotne i na co położyć nacisk. Jakie zagrożenia związane z seksualnością są największą bolączką u dorastających dzieci? Jak tłumaczy edukatorka, problemy nie zmieniają się od lat – jedynie zwiększa lub zmniejsza się ich intensywność.
– Chodzi głównie o pornografię, która jest bardzo obecna i wszyscy mają do niej łatwy dostęp. To ona wypacza myślenie o ciałach, o seksualności, o relacjach i związkach. Niestety kontakt z nią ma nie tylko młodzież, ale też dzieci. Mówi się, że pierwszy kontakt z pornografią dzieci mają już w 11. roku życia. Dobrze byłoby więc przygotować dzieci na te doświadczenia i zagrożenia z nim związane. Trzeba rozmawiać z nimi o tym, czym jest nagość – kiedy jest naturalna, a kiedy nie, kiedy się jej wstydzimy, a kiedy czujemy się swobodnie. Często jesteśmy nadzy u lekarza lub kiedy sami bierzemy prysznic. O nagości można mówić w kontekście sztuki – pokazujemy ją, rozmawiamy o tym, dlaczego ludzie byli tak bardzo zainteresowani nagim ciałem. Kiedy widzimy rzeźbę z odsłoniętym fragmentem nagiego ciała, zadajemy pytania, czy faktycznie chodziło o pokazanie gołej piersi, a może artyście chodziło o coś więcej – tłumaczy edukatorka.
Dzieci szybko wpadają na to, że w sztuce chodzi o piękno ciała, jego anatomię lub symetrię czy proporcje.
– Niektóre akty są bardzo zmysłowe – coś jest wyeksponowane, a coś zakryte. W pornografii mamy nagie ciała, które służą wyłącznie podnieceniu i zatrzymaniu nas przy ekranie i spieniężeniu naszego zainteresowania. Warto pokazywać nagość w różnych kontekstach, wszystkich poza pornografią – zaznacza. – Szczególnie nastolatkom, które są narażone na ten problem najbardziej, trzeba udowadniać, że ich ciała się zmieniają, ale mogą być piękne nawet wtedy jeśli nie odpowiadają promowanym kanonom urody.
Edukatorzy skupiają się na tym, aby zachęcić młodzież do refleksji na tym, czym jest ciało, jak się zmienia i co jest dla niego dobre. Poza prawidłową higieną zwracają uwagę na odpowiednią ilość snu, sport czy odżywianie.
Równie często co z dziećmi, edukatorzy rozmawiają z rodzicami – np. w szkole, przy okazji wywiadówek lub niezależnie poza nią. W trakcie spotkań rodzice dowiadują się, jak wspierać swoje dzieci w kontekście dorastania i dojrzewania i na co zwrócić uwagę na konkretnym etapie rozwoju.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.