Rejestracja kur obowiązkowa! Także na prywatny użytek

Od 3 listopada 2024 roku każdy właściciel drobiu – także tego utrzymywanego wyłącznie dla własnych potrzeb – ma obowiązek zarejestrowania hodowli w systemie Rejestracji i Identyfikacji Zwierząt (RIZ). System ten prowadzony jest przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Czas na dopełnienie formalności został wyznaczony do 6 kwietnia 2025 roku, a przekroczenie tego terminu może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi.

Nowe przepisy nie pozostawiają pola do interpretacji – rejestracji wymaga nawet pojedyncza kura trzymana na własne potrzeby. Niezależnie od liczby zwierząt, każdy przypadek traktowany jest identycznie w świetle prawa.

„Masz kury? Obowiązują cię te przepisy – i to bez względu na to, jak duża jest hodowla.” – podkreślają urzędnicy, wskazując, że przepisy mają zastosowanie do wszystkich. Nawet hodowcy, którzy nie mają zamiaru handlować jajami lub mięsem, powinni dopełnić obowiązku zgłoszenia.

Jeśli ktoś nie jest pewien, czy jego sytuacja wymaga rejestracji, warto skonsultować się bezpośrednio z lokalnym oddziałem ARiMR lub powiatowym lekarzem weterynarii.

Etapy zgłoszenia hodowli

Rejestracja hodowli polega na złożeniu odpowiedniego wniosku w terenowym oddziale ARiMR. Dokumentacja musi zawierać m.in.:

• imię, nazwisko i adres właściciela,
• adres lokalizacji hodowli oraz współrzędne geograficzne (jeśli to możliwe),
• opis obiektów (np. typ i wielkość kurnika, obecność wolier),
• liczbę i gatunki utrzymywanego drobiu,
• system chowu (np. wolny wybieg, chów klatkowy, ściółkowy).

Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku gospodarstwo otrzymuje numer identyfikacyjny, który będzie podstawą do prowadzenia dokumentacji oraz kluczowym elementem w przypadku inspekcji weterynaryjnych.

Również króliki pod nadzorem

Od stycznia 2023 roku obowiązek rejestracji dotyczy także właścicieli królików. Co istotne, regulacja ta obejmuje nie tylko wielkotowarowe hodowle, lecz także osoby prywatne posiadające kilka sztuk na własny użytek.

Rejestracja hodowli królików pozwala instytucjom publicznym monitorować sytuację zdrowotną zwierząt i przeciwdziałać potencjalnym zagrożeniom epizootycznym. Wielu właścicieli nadal nie zdaje sobie sprawy, że objęci są tym obowiązkiem.

Bioasekuracja – nie tylko dla ferm przemysłowych

W ramach pakietu nowych przepisów wprowadzono również obowiązki dotyczące bioasekuracji. To zestaw środków ochronnych mających ograniczyć przenoszenie chorób, takich jak ptasia grypa czy salmonelloza. Wymogi te są obligatoryjne także dla przydomowych hodowców.

Każdy właściciel drobiu zobowiązany jest do:

• unikania kontaktu drobiu z dzikim ptactwem,
• zabezpieczenia paszy i wody przed odchodami i dostępem dzikich zwierząt,
• stosowania mat dezynfekcyjnych przed wejściami do obiektów hodowlanych,
• regularnej dezynfekcji sprzętu, pomieszczeń i pojemników na paszę.

Do tej pory takie procedury dotyczyły niemal wyłącznie dużych gospodarstw, dziś są standardem wymaganym od wszystkich.

Kary za brak rejestracji mogą być dotkliwe

Zignorowanie obowiązku rejestracji niesie za sobą ryzyko nałożenia kar administracyjnych. Wysokość grzywny uzależniona jest od liczby niezarejestrowanych zwierząt oraz charakteru prowadzonej działalności.

Brak rejestracji eliminuje także możliwość legalnego handlu produktami pochodzącymi z hodowli, np. jajami lub mięsem. Co więcej, właściciel nie będzie mógł ubiegać się o dopłaty i inne formy wsparcia w ramach programów rolniczych.

Rejestracja to także szansa

Choć nowe przepisy dla wielu wydają się uciążliwe, rejestracja niesie też korzyści. Dzięki niej instytucje państwowe są w stanie szybciej reagować w sytuacjach kryzysowych, ograniczać rozprzestrzenianie się chorób oraz efektywniej wspierać hodowców.

Dla samych właścicieli drobiu to szansa na większą przejrzystość, możliwość korzystania z programów pomocowych i – przede wszystkim – poczucie bezpieczeństwa.

Hodowcy potrzebują informacji

„Jeśli masz choć jedną kurę, powinieneś ją zarejestrować” – przypominają pracownicy ARiMR. Wielu właścicieli nadal nie wie, że nowe przepisy ich dotyczą. W sytuacji niepewności najlepiej skonsultować się z urzędnikami lub lekarzem weterynarii – unikając tym samym niepotrzebnych problemów.