Tunel trasy W-Z zostanie zamknięty na kilka godzin. Dlaczego? O jakiej porze?

Trasa W-Z umożliwia bezkolizyjne przejechanie skrzyżowań z ulicami: Sienkiewicza, Piotrkowska, al. Kościuszki, Wólczańska i Żeromskiego.

 !reklama!

W niedzielę (27.09) w tunelu trasy W-Z w kierunku Widzewa pojawi się ekipa filmowa. Tunel zostanie zamknięty w godzinach 5:00 - 10:30. Trzeba będzie korzystać z górnej jezdni.

Kilka ciekawostek o Trasie W-Z:

• Początki istnienia obecnej trasy W-Z należy szukać w ówczesnej szosie Rokicińskiej łączącej Łódź z Rokicinami. Do chwili otwarcia w 1866 Drogi Żelaznej Fabryczno-Łódzkiej, surowce do łódzkich fabryk dostarczane były wozami konnymi ze stacji w Rokicinach znajdującej się na trasie Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Od Traktu Piotrkowskiego (obecna ulica Piotrkowska) tędy wiódł główny szlak transportowy do Rokicin. Dokonana w latach 70. XX w. modernizacja tego odcinka ulicy wiązała się ze znacznym poszerzeniem ciągu i wyburzeniem całej zabudowy po północnej stronie, obejmującej kilkadziesiąt kamienic wraz z podwórzami. Odcinek Piotrkowska-Sienkiewicza został ponownie zabudowany jeszcze w latach 70. XX w. (kompleks biurowo-handlowy), pozostałe nie zostały odtworzone pod względem urbanistycznym do dziś.
• Począwszy od modernizacji z lat 1975–1979 trasę W-Z buduje się w układzie dwóch jezdni i wydzielonego torowiska tramwajowego. Tramwaj na trasie W-Z wraz z linią nr 10, staje się priorytetem kolejnych władz miasta. To na tę linię w pierwszej kolejności kierowane były najnowsze składy tramwajowe w Łodzi.
• Wzdłuż trasy W-Z władze Łodzi planowały uruchomienie Szybkiego tramwaju Retkinia-Widzew. Do 2001 roku kupiono tramwaje typu „Cityrunner” i zmodernizowano część torowiska. Nie przystosowano m.in. sygnalizacji świetlnych do szybkiego przejazdu tego typu składów. Obecnie szybki tramwaj, a dokładniej Łódzki Tramwaj Regionalny, istnieje w Łodzi na trasie północ-południe, a na trasie W-Z od 2013 do 2015 roku odbyła się generalna modernizacja.
• Ulica Rokicińska po przekroczeniu granic administracyjnych Łodzi nie zmienia nazwy. Ponadto na terenie Andrespola kontynuowana jest numeracja posesji rozpoczęta w Łodzi.
• W alei ks. bp. Władysława Bandurskiego zachowana jest numeracja posesji rozpoczęta przy alei Adama Mickiewicza. Pierwotnie aleja ks. bp. Władysława Bandurskiego miała nosić nazwę właśnie Adama Mickiewicza.
• Po śmierci Józefa Stalina w 1953, władze partyjno-państwowe wydały zalecenie aby „główne” ulice większych miast polskich nosiły nazwę Stalina. Legenda głosi, że w Łodzi w 1953 imię Stalina otrzymała ulica o nazwie Główna, mimo że główną ulicą miasta jest Piotrkowska. Pierwsza wersja tej legendy mówi, że decyzję taką podjął Kazimierz Mijal – ówczesny minister-szef Urzędu Rady Ministrów. Inna odmiana tej legendy przypisuje ten fortel Michalinie Tatarkównej-Majkowskiej, która pełniła wówczas funkcję I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi. Prawda jest taka, że nazwę Stalina nosiła ulica Główna już od 1945. Powrót do starej nazwy nastąpił w 1956.
• Ulica świętej Anny, a właściwie ulica Anny – przymiotnik „świętej” dodano w nazwie ulicy dla niepoznaki, aby zaborca zgodził się na uczczenie pamięci Anny Rosickiej – żony Prezydenta Łodzi Andrzeja Rosickiego. Obecna nazwa ulicy to al. Adama Mickiewicza (zobacz też ulica Andrzeja w Łodzi).