![To miejsce jest unikatem na skalę województwa. Takich atrakcji już nie ma! [FOTO] - Zdjęcie główne](https://static.ddbelchatow.pl/galleries/c25aa886-aee9-42cb-a29f-bc59e2abebe9)
W poszukiwaniu krypt zdjęto fragment posadzki
W ostatnich latach w świątyni prowadzi się systematyczne prace konserwatorskie. Najpierw odnowiono kluczowe elementy drewniane - drzwi główne oraz masywne wrota - skutecznie zabezpieczając je przed niszczeniem. W kolejnych etapach przeprowadzono konserwację techniczną ołtarza Matki Bożej Częstochowskiej, a w 2024 roku rozpoczęto zabiegi przy XIX-wiecznym ołtarzu Matki Bożej Różańcowej. Obejmują one obecnie m.in. usuwanie późniejszych warstw malarskich.
- Ponad miesiąc temu do prezbiterium przenieśliśmy ołtarz z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej, który prawie 90 lat znajdował się w zakrystii. Jego renowacja została sfinansowana ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego. W trakcie prac restauratorskich jest także obraz Matki Bożej Różańcowej. W najstarszej części kościoła prowadzone są równolegle roboty ziemne. Po zdjęciu fragmentu posadzki i badaniach georadarowych ustalono, że nie ma tu krypt, ale natrafiono na dawną podłogę położoną niżej niż obecny poziom
- mówi proboszcz parafii, ks. Grzegorz Zbroszczyk.
Pierwotna romańska struktura wciąż jest czytelna
Choć kościół św. Mikołaja w Żarnowie wielokrotnie przebudowywano, pierwotna romańska struktura wciąż jest czytelna. Zachowały się jedynie fragmenty najstarszej bryły: zachodnia część z charakterystyczną wieżą i emporą, niewielkie partie ścian północnej i południowej oraz elementy dekoracji rzeźbiarskiej. Oryginalna empora wsparta jest na dwóch arkadach z centralną kolumną, przy ścianach przetrwały półkolumienki z pozostałościami dawnych zdobień, w tym reliefem przedstawiającym zająca na północnym półfilarze. W ścianie północnej nadal widoczne jest romańskie okno, a kapitel dawnego łuku tęczowego zdobi motyw liści. Na empory prowadzą spiralne schody umieszczone w podstawie cylindrycznej wieży.Najstarsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1191 roku, choć badacze wskazują, że jej budowę rozpoczęto już około połowy XII stulecia. Wówczas powstał jednonawowy romański kościół z apsydą, wykonany z miejscowego piaskowca. Kolejna, większa rozbudowa nastąpiła w 1510 roku i nadała budowli formy gotyckie. Natomiast na przełomie XIX i XX wieku kościół ponownie zyskał nowy wygląd: na frontonie umieszczono datę 1903, odnoszącą się do przebudowy, nie zaś do powstania obiektu.
W 1893 roku kościół spłonął w pożarze
Architektura świątyni zachwyca: masywne mury z ciosanych bloków, nietypowa cylindryczna wieża z wejściem na emporę oraz rzadko spotykana zachodnia empora czynią z kościoła jeden z najcenniejszych zabytków romańskich regionu. Około 1503-1510 roku dobudowano obszerne gotyckie prezbiterium, ingerując w wschodnią część pierwotnej konstrukcji i znacząco zmieniając sylwetkę budowli.W 1893 roku kościół uległ zniszczeniu w wyniku pożaru. Jego odbudowę powierzono Stefanowi Szyllerowi, jednemu z czołowych architektów epoki. W tym czasie świątynia wzbogaciła się o elementy neogotyckie i neorenesansowe, duże okno rozetowe na fasadzie oraz nowy wystrój wnętrza. Mimo wielu zmian romańskie jądro kościoła nie zostało usunięte - wkomponowano je w późniejszą rozbudowę i obecnie pełni funkcję poprzecznej nawy.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.