Czy warto porównywać się z innymi?

Niskie poczucie własnej wartości

Nasza własna wartość jako człowieka to zawsze powinien być fundament, na którym będzie w zdrowy i normalny sposób zbudowana nasza osobowość. Jeżeli sobie tego nie zagwarantujemy, to możemy odczuwać bardzo duże deficyty emocjonalne. Jak zresztą pokazują rozmaite badania psychologiczne, najczęściej zestawianie naszego działania albo naszych cech osobowościowych z innymi osobami będzie konsekwencją tego, że mamy niskie poczucie własnej wartości. Wcale też takie porównania nie będą rozwiązywały nam takiego problemu. Im bardziej będziemy konfrontowani się z innymi osobami, tym bardziej będziemy zaniżali naszą własną samoocenę. Negatywny skutek mogą mieć także sytuacje odwrotne, gdy na przykład innych uważamy za gorszych. Robimy tak najczęściej tylko po to, aby ukryć wyparty wstyd albo właśnie niskie poczucie wartości. Skrajne przypadki to będą osoby narcystyczne albo perfekcjoniści. Tacy ludzie mają do tego stopnia niską samoocenę, że całe ich egzystowanie będzie się skupiać na tym, aby wyprzeć uczucie wstydu poprzez dążenie do doskonałości w każdej sferze życia.

Musisz zaakceptować samego siebie?

Ciągłym dylematem, który jest obecny także w rozważaniach nawet najbardziej doświadczonych psychologów, jest to, czy rzeczywiście powinniśmy zaakceptować to, kim konkretnie jesteśmy. Różne szkoły psychologiczne będą podchodziły bardzo różnie do tego tematu. Jest cała masa naukowców, którzy uważają, że jeżeli zaczniemy akceptować nasze własne słabości, czyli to, kim konkretnie jesteśmy, to wtedy automatycznie nasz rozwój się zatrzyma. Na przeciwległym biegunie znajdują się tezy innych badaczy działających w sferze psychologicznej, którzy twierdzą coś absolutnie przeciwnego. Ich zdaniem właśnie wówczas, gdy postanowimy zaakceptować wszystkie nasze negatywne oraz pozytywne cechy, to wtedy dopiero otworzy się przed nami cały inwentarz różnych możliwości. To w takich okolicznościach pojawi się przed nami nasz prawdziwy potencjał i dzięki temu dopiero zaczniemy wzrastać i rozwijać się w spełnieniu i radości. Na pewno trzeba do obydwu stanowisk przyłożyć miarę sceptycyzmu.

Zbilansowany rozwój osobowości

Najpraktyczniejszym rozwiązaniem i najbardziej racjonalnym wydaje się tu więc połączenie tych dwóch stanowisk, ale konieczna jest konsultacja ze specjalistą. Tylko pod kierunkiem doświadczonego terapeuty będziemy potrafili zmienić nasze nastawienie do życia akceptując to, co jest w naszej egzystencji pozytywne, a starając się jednocześnie popracować nad tymi sferami naszej osobowości, które są uważane za gorsze.