Uprawa buraka ćwikłowego – warunki, zagrożenia, maszyny

Burak ćwikłowy – charakterystyka

Burak ćwikłowy jest jedną z odmian uprawnych buraka zwyczajnego. Jest efektem zabiegów hodowlanych, których celem było uzyskanie specyficznych walorów smakowych i użytkowych. Ma charakterystyczny, nieco słodkawy smak, wysoką wartość odżywczą oraz właściwości przyczyniające się do zachowania zdrowia. Jest stosunkowo łatwy w uprawie i można go dość długo przechowywać – czego chcieć więcej? To jedno z nielicznych warzyw, z których zarówno korzenie, jak i liście nadają się do spożycia. Korzeń cechuje wysoka zawartość białka, soli mineralnych, błonnika oraz witamin, zwłaszcza C oraz z grupy B. Dzięki właściwościom zasadotwórczym, skutecznie odkwasza przewód pokarmowy. Młode liście, czyli botwina, również są źródłem soli mineralnych i białka. Do najpopularniejszych w Polsce odmian buraków ćwikłowych należą m.in. wczesne Cylindry o wydłużonych korzeniach, soczyste i krągłe Czerwone Kury oraz buraki Egipskie, idealne na przetwory.  

Jakie wymagania ma burak ćwikłowy?

Burak jest świetną rośliną uprawną na polskie warunki. Nie wymaga bardzo żyznej gleby. Preferuje nasłonecznione i ciepłe stanowiska oraz nieznacznie kwaśnego lub neutralnego pH o wartości 6,5 – 7. Na cięższych glebach rośnie nieco gorzej, ale również sobie poradzi. Nasiona kiełkują, gdy temperatura osiąga ok. 8°C, a najlepsze efekty uzyskuje się od 10°C. Młode rośliny są dosyć wrażliwe na niską temperaturę, dlatego trzeba dobrze zaplanować wysiew. Najczęściej robi się to w kwietniu, choć odpowiedni będzie jeszcze nawet lipiec. Duże znaczenie ma także to, co rosło na danym stanowisku wcześniej. Buraki należy siać po rzodkiewce lub sałacie, ale nie po szpinaku czy marchwi. Nasiona zaczynają kiełkować już w drugim tygodniu. Rzędy powinny być oddalone o 20-50 cm, z 5-centymetrowymi odstępami między nasionami.  

Choroby i szkodniki zagrażające burakom

Nie tylko ludzie lubią buraki. Z przyjemnością pożerają je również szkodniki. Najpopularniejszym z nich jest pluskwiak płaszczyniec burakowy. Na liściach żerują zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe. Buraki są w efekcie osłabione, ale nie to jest najgorsze. Płaszczyniec jest bardzo często nosicielem wirusa – kędzierzawki płaszczyńcowej. Przeniesiona na rośliny powoduje ich daleko idące deformacje. Bardzo niebezpieczna jest także śmietka kiełkówka. Larwy tej muchówki żywią się nasionami, które w efekcie wschodzą uszkodzone i niezdolne do rozwoju. Nieco mniej szkody wyrządza kuzynka kiełkówki – śmietka ćwiklana. Żywi się ona liśćmi i jeśli roślina ma trochę szczęścia, przeżyje tę napaść. Za niezdatność buraków do spożycia na skutek deformacji korzeni odpowiada natomiast nicień mątwik burakowy. Spośród chorób buraków ćwikłowych, najpowszechniejsze są dwie: chwościk oraz mącznik prawdziwy. Chwościk buraka uszkadza liście. Roślina stara się wyprodukować nowe, co odbija się na wielkości i jakości bulw. Mącznik prawdziwy buraka swoją nazwę zawdzięcza objawowi – na ich zielonych częściach pojawia się nalot przypominający mąkę. Tak naprawdę jest to grzybnia, która sukcesywnie niszczy rośliny. Jedynym skutecznym sposobem na radzenie sobie z zagrażającymi burakom szkodnikami i chorobami jest stosowanie oprysków. W tym celu warto zaopatrzyć się w dobrej jakości opryskiwacz. Wybierz rzetelny sklep rolniczy online, aby następnie zaopatrzyć się w niezbędne części zamienne do tej i do innych maszyn rolniczych.  

Maszyny potrzebne do uprawy buraków ćwikłowych

Opryskiwacz to nie jedyna maszyna, bez której nie sposób wyobrazić sobie uprawę buraka ćwikłowego. Rolę trzeba przygotować, wykonując orkę albo bronowanie (przy pomocy pługa i brony). Prace początkiem sezonu przyspiesza znacznie sadzarka do buraków. Beczkowóz umożliwia równomierne rozprowadzenie nawozu, a nawet podlewanie w okresach suszy. Na etapie zbiorów potrzebny będzie natomiast wyorywacz do buraków części. Kombajn buraczany wykopuje bulwy, ogławia je z liści, oczyszcza z resztek gleby, odsiewa kamienie, a następnie gromadzi buraki w zasobniku. Robi to na tyle delikatnie, że nie uszkadza bulw. W ten sposób znacznie przyspiesza prace przy zbiorze buraków i zwiększa ich efektywność.