Porozmawiajmy o tożsamości miasta. Spotkanie z prof. Tadeuszem Markowskim [WIDEO]

Odkrywanie tożsamości miasta i jego mieszkańców to fascynujący temat, który znajduje swoje odzwierciedlenie w wielu aspektach życia codziennego: samorządności, gospodarce, polityce mieszkaniowej, procesach urbanistycznych i wielu innych. Dyskusja toczy się nie tylko o to, kim jesteśmy jak mieszkańcy, ale jak jest ono postrzegane na zewnątrz i jak wizerunek ten ma wpływ zmiany w naszym mieście. Jak mówić o swoim miejscu zamieszkania i miejscu aktywności zawodowej, jak opisywać je i jak mocniej się z nim integrować. 

Prof. dr hab. Tadeusz Markowski pracuje jako profesor zwyczajny na Uniwersytecie Łódzkim. Kieruje Katedrą Zarządzania Miastem i Regionem. Jest absolwentem Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego - specjalność „Ekonomika budownictwa”. W 1990 roku przebywał na półrocznym stypendium w Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa w Instytucie studiów publicznych. W latach 1991 - 1995 poza działalnością naukową Tadeusz Markowski podejmował także prace o charakterze projektowym. Brał udział w opracowaniu planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego Łodzi dla nowych warunków ustrojowych. Plan ten został nagrodzony w 1993 roku nagrodą zespołową I stopnia przez Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. Kierował pracami zespołu przy opracowaniu strategii rozwoju ekonomicznego Łodzi (1992), ogólnej strategii dla woj. radomskiego (1993-1995), a także uczestniczył w innych pracach planistycznych - np. studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego woj. wałbrzyskiego 1995 i woj. zielonogórskiego 1996. Pracował również nad Studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego miasta Łodzi 2010, Strategią rozwoju miasta Łodzi 2012, Strategią rozwoju woj. łódzkiego do roku 2020 (2013-2014) i Strategią rozwoju powiatu wieruszowskiego 2013. Współpraca z praktyką pozwoliła prof. Markowskiemu na dalsze pogłębianie doświadczeń i rozwijanie teorii z zakresu planowania przestrzennego. Rezultaty z tego okresu opublikował w licznych publikacjach.

Od 1994 roku Tadeusz Markowski był wielokrotnie powoływany na członka Państwowej Rady Gospodarki Przestrzennej i brał udział w opiniowaniu prac studialnych i koncepcji badawczych związanych z zagospodarowaniem przestrzennym kraju. W 1995 powołano go do Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów, w której działał do 2001 roku. W jej ramach wielokrotnie pełnił funkcje przewodniczącego sesji, eksperta przygotowującego stanowisko rady dla rządu oraz przygotowywał ekspertyzy z zakresu polityki regionalnej, transportowej i mieszkaniowej. Był wielokrotnie powoływany do składu Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej przy Ministerstwach odpowiedzialnych za sprawy budownictwa i gospodarki przestrzennej.

Był współautorem i redaktorem 5 raportów przygotowanych przez Zespoły Zadaniowe dla potrzeb Rządu. W 2005 roku został członkiem Głównej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej (GKUA) przy Ministrze Budownictwa, a od 2008 r. jej wiceprzewodniczącym. W tym czasie wielokrotnie brał udział w przygotowaniu opinii i stanowisk GKUA dotyczących ustawy o planowaniu przestrzennym oraz innych aktów prawnych regulujących funkcjonowanie gospodarki przestrzennej. W latach 2008-2012 był członkiem Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W latach 2001-2011 pracował na rzecz komisji sejmowych, m.in. dla Komisji Samorządu Terytorialnego i dla Komisji ds. Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych, przygotowując ekspertyzy i opinie na temat koncepcji polityki przestrzennego zagospodarowania kraju. Działał na rzecz reformy systemu planowania przestrzennego i regionalnego. Opiniował dla potrzeb komisji sejmowych projekty ustaw z zakresu rozwoju regionalnego. Jest autorem licznych apeli i ekspertyz przygotowanych i przesłanych do Rządu, Sejmu i Prezydenta RP dotyczących oceny funkcjonowania gospodarki przestrzennej w Polsce. W latach 2000-2016 przygotowywał liczne ekspertyzy dla Rządu z zakresu polityki rozwoju regionalnego, w tym opinie do projektów ustaw w zakresie rewitalizacji miast. Jego opinie były wykorzystywane w dokumentach programowych rządu, m.in. dla celów NSSR.

Od 2002 roku pełni nieprzerwanie funkcję Przewodniczącego Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk. Komitet pod jego kierunkiem istotnie przyczynił się do opracowania przyjętej 13 grudnia 2011 roku przez Rząd Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju.