Jestem dodatni czy ujemny? Dziennik kwarantanny. Część trzecia i ostatnia [FELIETON]

Wcześniej jednak na własnej skórze poczułem co znaczą doniesienia prasowe, że rośnie liczba rozwodów spowodowana dogłębnym poznaniem się dzięki przymusowej kwarantannie. Jako para jesteście skazani na siebie chcąc czy nie chcąc. W razie najmniejszej sprzeczki żadne z Was nie może wyjść na spacer, by rozładować napięcie.

 !reklama!

Gdy jedno zapędza drugie w kozi róg to czyni go bezbronnym, osaczonym i często jedyną obroną wydaje się być agresja - słowna, bądź nie daj Boże fizyczna. Masz ochotę eksplodować, wyrwać się z zamknięcia lub walić pięściami i głową w ścianę. Właśnie wtedy, kiedy nie możesz masz największą ochotę na spacer, na dotykanie liści drzew, słuchanie śpiewu ptaków, czy na banalnego włoskiego loda. Śmietankowego.

Tymczasem kilka dób bez możliwości wyjścia do pracy, spotkania się ze znajomymi i innego rodzaju rozładowania stresu powoduje, że obie strony w związku zaczynają się otwierać, mówić o swoich potrzebach, żalach, pretensjach i odgrzewa dawno wydawałoby się zapomniane pretensje. Wszystko wraca ze zdwojoną siłą i nie ma od tego ucieczki. Albo trzeba tego wysłuchać i przyjąć, albo przestać rozmawiać. Na zawsze. I po kilku godzinach refleksji podjąć decyzję o zakończeniu związku.

Ten nie przetrwał próby jaką jest kwarantanna. To czas nauki i niezapomnianych doświadczeń. Ot, takie skondensowane życie w pigułce. Ci, którzy wyszli z tego zwycięsko mają ogromną szansę na długoletnie życie w szczęściu. Ci, którym się nie powiodło, niechaj wyciągną z tego wnioski.

Aha. Wynik jest negatywny.