Zalewajka królową stołów
!reklama!Zalewajka, to najbardziej znana zupa w polskiej kuchni ludowej wywodząca się z Łodzi i jej okolic. W XIX wieku stanowiła obok żurów i barszczy główną potrawę spożywaną o każdej porze dnia, zaczynając od śniadania. Powodem tak częstego przygotowywania zalewajki była nie tylko prostota wykonania tej potrawy, ale również fakt, że była ona sporządzona z najbardziej powszechnych i dostępnych składników, takich jak ziemniaki, cebula i zakwas, czasami suszone grzyby.
Nazwa zalewajki pochodzi od sposobu gotowania potrawy. Zgodnie z dawną recepturą, pokrojone ziemniaki po ugotowaniu zalewało się zakwasem. Dawniej gospodynie same przygotowywały zakwas. Kisiły w domach żur, którego podstawą była mąka żytnia, skórka chleba i woda. Zakwas był gotowy po dwóch dniach.
Zalewajka, codzienna potrawa dla rodowitych mieszkańców Łodzi i mieszkańców Ziemi Łódzkiej, przechodziła swoje modyfikacje. Odświętna zalewajka była podawana z zasmażką lub skwarkami ze świeżej słoniny. W późniejszych latach słoninę i skwarki zastąpiono kiełbasą albo boczkiem, dodawano jako okrasy śmietanę lub maślankę, zaprawiano mąką. Z czasem zaczęto dodawać liść laurowy i majeranek. Zupie zawsze towarzyszyła pajda chleba. Pyszności...
Na drugie prażuchy i śledzie
Prażoki, tradycyjna łódzka potrawa, przygotowana z ugotowanych ziemniaków z dodatkiem mąki, okraszona skwarkami i smażoną cebulką. Prażoki najczęściej łączy się z kapuśniakiem lub z kapustą zasmażaną.Często w robotniczych domach gościła potrawa, zwana "zupą śledziową" lub "śledziami pod pierzynką". Ziemniaki i śledzie były bowiem najtańszym i najbardziej dostępnym produktem. Ciekawe z drugiej strony, że dziś już tak nie jest...
Mocno solone śledzie kupowano z beczki. Trzeba było je wypatroszyć, usunąć kręgosłup i ości, zdjąć skórę, a potem moczyć w wodzie, następnie dwie, trzy godziny w mleku i dopiero wówczas nadawały się do dalszej obróbki. Moczenie w mleku łagodziło ich zbyt agresywny, ostry smak i zapach. Śledzie krojono w dzwonka, dodawano pokrojoną w kostkę cebulę i jabłka. Całość zalewano śmietaną połączoną z mlekiem. Do tak przygotowanych śledzi idealne były ziemniaki. Latem i jesienią pieczono je w ognisku, zimą nieobrane ziemniaki gotowano w osolonej wodzie. Właśnie! Może dziś zamiast grilla warto rozpalić ognisko?
Kapusta biała była powszechnie uprawiana na ziemiach województwa łódzkiego. Z uwagi na łatwość uprawy, stanowiła jedno z najczęściej spożywanych warzyw. Dostępna przez cały rok w postaci świeżej, gotowanej lub kiszonej. Proste potrawy z kapusty były podstawowym wyżywieniem biedniejszych mieszkańców. Zamożniejsi, wzbogacali kapustę różnymi dodatkami, pieprzem, kminkiem, podsmażoną cebulą, suszonymi grzybami, krasili ją skwarkami.
Tak posileni możemy pomyśleć, co zrobić z dzisiejszym wieczorem. Może spacer w blasku księżyca?
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.