Nie tylko Ziemia Obiecana. Łódź Przemysłowa w książkach i albumach. CZĘŚĆ III: „Dwa lwy i teatr” [WIDEO]

Trzecia książka prezentowana przez portal TuŁódź.pl to epopeja o przeszłości i dniu dzisiejszym. Osadzona kotwicą zagadkowej zbrodni w niełatwym i nie bardzo lubianym mieście jakim jest Łódź, ale pokazująca szaleńczy wiek dwudziesty po obu stronach Wielkiej Wody.

!reklama!

Powieść o mozaikowej strukturze, dziejąca się w różnych planach czasowych. Pokazuje całą galerię postaci, choć koncentruje się na jednej rodzinie i jednym (nie)zwykłym bohaterze fabuły. 

Śmierć znanego antykwariusza, z pozoru naturalna, jednak z uwagi na okoliczności w rodzinie i przyjaciołach budzi podejrzenia. Poważany senator z pomocą ściągniętego ze stolicy emerytowanego komisarza policji kryminalnej rozpoczyna prywatne śledztwo, którego nić przewodnią stanowi sekretny pamiętnik łódzkiego dziennikarza i pisarza Bolesława Lesmana, autora książki o Oskarze Konie, właścicielu Widzewskiej Manufaktury. 

Idąc tropem pamiętnika odtwarzają biografię Lesmana, prześwietlają też dzieje rodziny Eitingonów i śmiertelnie niebezpieczną tajemnicę, jaką posiadła. W tle wielkie wydarzenia ostatnich stu lat i losy zwykłych ludzi oraz zaplątanych w gry światowych gigantów.

„Dwa lwy i teatr” to wielowątkowa powieść historyczna, ale także współczesna, z elementami sensacji, która odkrywa pewną łódzką zagadkę, odsłania ducha przeszłości i pozwala poczuć klimat naszego miasta.

Jacek Kusiński o książce pt. „Dwa lwy i teatr”.

• „Szczególnie lubię i cenię powieści, gdzie scena, a najlepszą sceną jest miasto, jawi się równie intrygująco, jak sensacyjna fabuła i postaci bohaterów. Po znakomitych pejzażach Paryża oraz Los Angeles, teraz w „Dwóch lwach i teatrze” dostajemy obraz, dźwięk, a nawet zapach Łodzi, mojego rodzinnego miasta. Zapewniam, że ten opis jest prawdziwy i wciągający. Tylko tu mogła się zdarzyć niezwykła historia rozpoczęta z znanym antykwariacie i tylko tu wielopiętrowa intryga mogła znaleźć równie niezwykłe rozwiązanie” - Władysław Pasikowski, reżyser. Przeczytałem Państwu krótką recenzje powieści „Dwa lwy i teatr” napisaną przez reżysera Władysława Pasikowskiego. Jako współautor tej książki, którą napisałem z moim przyjacielem Piotrem Jarmołowiczem, jestem bardzo dumny z tej recenzji i takiego opisu. To jest to, o co nam chodziło. 
• „Dwa lwy i teatr” to powieść sensacyjna. Co mnie i Piotra zainspirowało do napisania tej powieści? Zainspirowała nas inna książka o Łodzi, moim zdaniem jedna z najlepszych książęk o Łodzi, jakie kiedykolwiek zostały napisane, pt. „Recepta na miliony” Bolesława Lesmana. Jest to biografia Oskara Kona. I Oskar Kon i Bolesław Lesman są bohaterami powieści pt. „Dwa lwy i teatr”. Biografia Lesmana i Oskara Kona są niezwykłe i dramatyczne, podobnie jak cały XX wiek. Obaj polscy Żydzi, obaj potraktowani inaczej przez historię, z odmiennymi biografiami, ale biografiami, które wpisały się w historię naszego miasta.
• Przeczytam Państwu, jak streściliśmy książkę pt. „Dwa lwy i teatr”, byście zrozumieli o czym opowiada:
  - Autorzy zapraszają do pociągu pędzącego przez historię. Stosunkowo niedawną, ale burzliwą, odciskającą dramatycznie swoje piętno na czasach zupełnie nam współczesnych. Rusza właśnie ze stacji Zbrodnia. Pasażerów zaś ten pociąg wiezie tyleż autentycznych, co fascynujących. Cóż, o Oskarze Konie znawcy i miłośnicy fabrycznych rodów Łodzi wiedzą bardzo dużo, ma on niekwestionowane miejsce w pierwszej linii tych najbardziej znanych. Ale inni współtowarzysze podróży zasługują na jeszcze większą uwagę. Mowa o rodzinie, która jedzie w specjalnej salonce, bo tyleż jest liczna, co wpływowa i majętna, zatem stać ją na podobną ekstrawagancję. W każdym razie Eitingonowie, bo o nich mowa, na pewno chcą utrzymać tajemnicę, którą przez lata budowali, zaakcentować swoją odrębność od innych pasażerów. To niepojęte, że w dalszym ciągu im się to udaje. Rodowe nazwisko ludzi, którzy trzęśli miastem, a maczali palce w wydarzeniach o skali europejskiej i światowej, znają bardzo nieliczni łodzianie. Przyjrzyjcie się Eitingonom, drodzy Czytelnicy, nie dajcie się zwieść mimikrze, o którą starannie zadbali.Podobno historia niczego nie dowodzi, bo zawiera wszystko. Tak mówi filozof. Nie da się utrzymywać, że ta opowieść przedstawia owo „wszystko” tak, jak było. Z całą jednak pewnością tak mogło być. Mądrzejsi o wiedzę z teraźniejszości wsiądźcie do pociągu, by przeżyć przygodę z czasem minionym. Za chwilę koła lokomotywy zrobią pierwszy, nieśmiały obrót, za chwilę napną się haki łączące wagony, za chwilę ruszy krajobraz za oknami. 
• Oprócz Lesmana i Kona usłyszeliście Państwo jeszcze jedno nazwisko: „Eitingonowie”. Olbrzymi łódzki kapitał, fascynująca rodzina, ale w sumie mało znana. Chociaż śmiem twierdzić, że to właśnie ta rodzina miała w Łodzi największy wpływ na gospodarkę miasta, ale też na gospodarkę europejską i światową.
• Kiedy będziecie Państwo przechodzić ul. Sienkiewicza przy ul. Wigury, zobaczycie fabrykę Eitingonów, a po drugiej stronie ulicy zobaczycie willę, w której mieszkali. Patrząc na nią zobaczycie skromność, pewną powściągliwość i pragnienie nierzucania się w oczy. Jej rozmiary są niebywale skromne, jak na finanse i rozmach, z jaką Eitingonowie prowadzili biznesy. Mieli oni filie w Stanach Zjednoczonych i Niemczech. Handlowali także z Rosją Sowiecką. 

„Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1  ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych”.