Prezydent Hanna Zdanowska o tunelu średnicowym. "Cały czas obrywa mi się za tę inwestycję"

Mieszkańcy czują się pozostawieni sami sobie

- Miało być kilka dni, a mija 300

- mówili podczas burzliwego posiedzenia.

Przedstawiciele inwestora i wykonawcy przyznawali z kolei, że sytuacja jest dramatyczna. Chodzi nie tylko o mieszkańców, ale o losy samej inwestycji. Wszystko przez pieniądze.

Podczas spotkania padło też wiele gorzkich słów pod adresem władz miasta.

- Czyli skoro to nie miejska inwestycja, to my nie jesteśmy już mieszkańcami Łodzi?

- pytała jedna z mieszkanek.

Przypominamy naszą rozmowę o tunelu średnicowym z prezydent Hanną Zdanowską.

"Sen z powiek spędza mi sytuacja łodzian"

Hanna Zdanowska: Cały czas, każdego dnia, o każdej porze. Z paru przyczyn. Po pierwsze, zbyt długo trwa, powodując bardzo duże perturbacje komunikacyjne. Sparaliżowany jest bowiem jeden z głównych ciągów komunikacyjnych. Na lata zatrzymano ruch na skrzyżowaniu Kościuszki/Zielona. To jest naprawdę olbrzymie utrudnienie, które przekłada się na cały ruch w Śródmieściu. Teraz dodatkowo w związku z budową tunelu KDP zamknięto na ponad rok odcinek ulicy Sienkiewicza, od Traugutta do Narutowicza.

Druga rzecz, która spędza mi sen z powiek, to sytuacja mieszkańców. Chciałabym, żeby mogli normalnie żyć. 

Bardzo współczuję tym osobom, które od prawie roku są u kogoś, u bliskich, w hotelach, wynajętych lokalach, z daleka od domowego zacisza. Tak nie powinno być.

Budowa tunelu średnicowego jest naprawdę kluczowa z punktu widzenia naszego miasta, ale również i Polski. Ale to nie tak miało być. Cały czas obrywa mi się za tę inwestycję, bo jako społeczeństwo mamy małą świadomość tego, co znajduje się w czyich kompetencjach. To inwestycja centralna, która dzieje się na terenie miasta, na którą nie mam wpływu. 

W przeciwieństwie do budowy dworca Łódź Fabryczna, którą realizowaliśmy wspólnie i za którą faktycznie mogłam brać odpowiedzialność, przy budowie tunelu średnicowego nie pozwolono nam być partnerem. Mogę tylko grzecznościowo spotykać się z wykonawcą, bo on przecież podlega zamawiającemu, czyli inwestorowi, a nie mnie. Tylko w ten sposób mogę próbować wywrzeć jakąkolwiek presję.

JCH: Jakie pani zdaniem błędy popełniono przy tej inwestycji? 

HZ: Na początku wybrano firmę, która nie miała żadnych kompetencji, by taką inwestycję, w tak trudnej przestrzeni miasta, przeprowadzić. Chodzi mi o firmę, która pierwotnie wygrała przetarg. Poza tym błędem było zaakceptowanie jednego tunelu zamiast dwóch o mniejszej średnicy, niżej umiejscowionych. Myślę, że perturbacje wynikające z ich budowy byłyby zdecydowanie mniejsze. Poza tym to nie była tajemnica, że kamienice na trasie tunelu nierzadko nie mają fundamentów i trzymają się wyłącznie siebie.