Lech Kunka był jednym z przedstawicieli łódzkich awangardzistów należących do tzw. kręgi Strzemińskiego (obok Antoniego Starczewskiego, Stanisława Fijałkowskiego i Stefana Krygiera), czyli osób skupionych wokół myśli malarza i wykładowcy Władysława Strzemińskiego. Na ostatnim roku studiów Kunka otrzymał stypendium od rządu francuskiego na kontynuowanie nauki malarstwa i włókiennictwa w Paryżu. Później kontynuował studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Ukończył je w 1951 roku. Na uczelni pełnił funkcje starszego aystenta, następnie został mianowany docentem. Był też prodziekanem, a później prorektorem i dziekanem.
Malarz był członkiem różnych grup artystycznych
Malarz był współzałożycielem grupy artystycznej ST-53 oraz członkiem grupy "Piąte Koło". W swoich pracach stosował zarówno brunatne, jak i kontrastujące, mocne barwy. Wzbogacał je o m.in. korki z tworzywa sztucznego, piłeczki pingpongowe, pokrywki od słoików. Był autorem form użytkowych, m.in. malarstwa ściennego w Bibliotece Uniwersyteckiej w Łodzi i żelaznej kurtyny dla łódzkiego Teatru Wielkiego.
Nazwę otrzymało też rondo na Stokach
Nazwę otrzymało też rondo zlokalizowane u zbiegu ulic Pomorskiej, Edwarda i Krokusowej. Zgodnie z decyzją Rady Miejskiej, będzie się nazywało Rodziny Stokowskich. Projekt uchwały zgłosiła Komisja Kultury RM, której członkom udało się dotrzeć do informacji, że właścicielami osiedla Stoki byli dwaj bracia, Jakub i Stanisław Stokowscy.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.